Een jetlag, geen lachertje
Na een nachtje verstoord bioritme – lees veel wakker worden en niet lang kunnen uitslapen – beginnen we heel vroeg aan onze tocht door San Fransisco. Mooi weer, geen wolkje aan de lucht. Na een bezoekje aan de 'bakker' en het visitor centre trekken we de stad in. De typische cable car – een trammetje met soms hilarische en soms heel onvriendelijke chauffeurs – brengt ons de steile heuvels op. We krijgen onmiddellijk een mooi uitzicht op de stad. Veel hoogtes en laagtes, de zee, mooie huisjes, de Oakland Bay Bridge (een recentere versie van de Golden Gate Bridge). Zoals de vele truien en t-shirts in de souvenirshops terecht zeggen: We love SF!
San wandeling
Een wandeling door de stad brengt ons naar Fisherman's Warf, de pittoreske waterkant langs SF Bay. Adembaynemend! Een blauwe horizon met Alcatraz en de Golden Gate Bridge in de verte. We zien ook een pelikaan vrolijk visjes opduiken uit de zee en er zwemt ook ergens een eenzame zeeleeuw. Na het bezoeken van enkele toeristenwinkeltjes, trekken we naar de sjiekere buurt: Nob Hill, waar zich naast mooie huizen ook het duurste hotel bevindt (wat voor de Amerikanen blijkbaar meer het vemelden waard is dan enkele mooie, plaatselijke kerkjes). Uiteraard bezoeken we ook Chinatown (de Chinese buurt), het business gedeelte van de stad (waar we lachen met alle mensen die moeten werken, hihi) en de winkelstraten (die baden in de schaduw van de immense megastores en flag stores die ze omsluiten).
Gemist
De Golden Gate Bridge hadden we gemist. We zagen ze al van ver, maar nog niet van dichtbij. De valavond leek ons het geschikte moment om ze, met licht, te bezichtigen. Dat was zonder de mist gerekend die plots kwam opduiken. Doomsday-gewijs verslond ze de horizon, en de Golden Gate Bridge.... missed it! Dan maar op tijd in bed, want we hadden ook al wat slaap gemist. Morgen rijden we – met onze sjieke Chevy – richting Yosemite, een van de mooiste natuurparken van Amerika.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten