Later met een kater
Ons plan: vroeg vertrekken uit megastad Vegas naar natuurpark Zion. Dat was buiten Sven zijn 'Vegaskater' gerekend... Bij de wekker om 8u voelt hij zich duizelig, misselijk en moe. Na een afspraak tussen zijn gal en het toilet, gaat het iets beter. Gokken – en Wendy's – ligt blijkbaar zwaar op de maag. Twee uurtjes extra slaap geven wat nieuwe energie en weg zijn we! Niets te vroeg, eerder wat te laat.
Let op je woorden
Onderweg geven we supermarkt Walmart een tweede kans. En terecht! We moeten op onze woorden terugkomen, deze keer is er wel vers brood, fruit en groenten. We moeten trouwens ook op onze woorden letten. Toen Sven over de persoon voor ons zei “Ge ziet zijn reetspleet”, keek de jongeman maar raar op. Het bleek achteraf dan ook een Nederlander te zijn. Let dus op je zinnen! We zijn niet de enige toeristen die hier toeren (uitsteken).
Nat-uur
Het is al laat op de middag als we toekomen in Zion. We kiezen dan maar voor twee korte wandelingen door het park: de Riverside Walk, die ons langs de bedding van de rivier leidt, en de Weeping Rock tocht, die ons naar een huilende rots brengt. Op onze tocht langs de rivier, springt er plots een hert over de weg. Oh deer! Een beetje verderop blijft het rustig grazen zodat wij een foto kunnen nemen. Onze tocht heeft nog meer verrassingen in petto. We vroegen ons al af waarom de mensen op de terugweg natte voetsporen achterlieten of hun kousen zaten uit te wringen. Waar het wandelpad stopt, wordt het snel duidelijk: we moeten voort door de rivier. Dit brengt onze tocht in een stroomversnelling. Een heel eind trekken we rivier door, rivier over en rivier langs, door een steeds smaller wordende klif. We zien een aantal mooie stukjes maar keren op tijd terug voor onze tocht naar Weeping Rock. Al is die eigenlijk maar om bij te huilen... Het lijkt wat op regen die van een rots druipt. Dat zien we in België genoeg, maar dan zonder rots. Na een prima pizza waar we twee dagen van kunnen eten, dodo time.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten